„Raportowanie CSR – Ankieta KPMG. Edycja 2013” jest ósmą edycją badania, które przeprowadza KPMG nt. raportowania CSR od 1993 roku. Tegoroczne badanie uwzględnia dane pozyskane z 4100 przedsiębiorstw z 41 krajów. Po raz pierwszy w badaniu uwzględnione zostały dane z polskich spółek.
Przedsiębiorstwa nie powinny dłużej zadawać sobie tego pytania. Wierzymy, że debata na ten temat została rozstrzygnięta. Wysoki odsetek przedsiębiorstw publikujących raporty CSR we wszystkich regionach sugeruje, że jest to standardowa praktyka biznesowa na świecie. Liderzy przedsiębiorstw N100 czy G250, którzy dalej nie publikują raportów CSR, powinni zadać sobie pytanie, czy kontynuowanie płynięcia pod prąd jest dla nich korzystne czy jednak warto podjąć ryzyko – mówi Krzysztof Radziwon, Partner w dziale Usług Doradczych, KPMG w Polsce.
Większość przedsiębiorstw G250 publikujących raporty CSR (87%) identyfikuje co najmniej kilka społecznych i środowiskowych zjawisk, które wpływają na biznes. Najczęściej wymieniane są: zmiana klimatu, niedobór materiałów i energii oraz paliwa.
Przedsiębiorstwa rozpoznają raczej szanse niż ryzyka: 81% przedsiębiorstw rozpoznaje ryzyka biznesowe wynikające z czynników społecznych i środowiskowych, podczas gdy niewiele więcej (87%) rozpoznaje szanse komercyjne.
Najczęściej wymienianą szansą, która może być wykorzystana, jest innowacyjność nowych produktów i usług, wspominana przez 72% przedsiębiorstw G250 raportujących CSR. Następnie wspominana jest szansa wzmocnienia marki i reputacji korporacyjnej (wskazywana przez 51% ankietowanych), w dalszej kolejności wymieniane jest wzmocnienie pozycji na rynku/zwiększenie udziałów w rynku (36%) i obniżanie kosztów (30%).
Wiele przedsiębiorstw nie postrzega zrównoważonego rozwoju już tylko jako kwestii moralnej, ale jako jeden z głównych aspektów wpływających na ryzyko i szanse biznesowe – mówi Krzysztof Radziwon, Partner w dziale Usług Doradczych, KPMG w Polsce i dodaje: coraz więcej inwestorów rozumie, że czynniki środowiskowe i społeczne narażają wartość przedsiębiorstwa na ryzyko. To prowadzi do pytania o potencjalny finansowy wpływ tych ryzyk i szans, a w konsekwencji do pytania co spółka jest w stanie zrobić by złagodzić wpływ ryzyka lub zmaksymalizować prawdopodobieństwa zjawisk pozytywnych.
Wyniki ankiety wskazują, że w niektórych sektorach ze skomplikowanymi łańcuchami dostaw, którym towarzyszą potencjalnie katastroficzne ryzyka środowiskowe i społeczne, raportowanie odnośnie kwestii łańcucha dostaw jest na zbyt niskim poziomie. Ostatnie wypadki takie jak wyciek ropy i katastrofy w fabrykach, powinny przypomnieć liderom biznesu, jak ważne jest zarządzanie środowiskowym i społecznym wpływem łańcucha dostaw dla funkcjonowania spółki. Jeśli przedsiębiorstwa nie zaczną zarządzać tymi kwestiami, to nie będą miały licencji na działalność operacyjną w zglobalizowanym XXI wieku. Przedsiębiorstwa potrzebują pilnie zbudować zaufanie między klientami, społecznościami, inwestorami i innymi interesariuszami, by potwierdzić, że ich łańcuch dostaw jest zarządzany sprawnie. Efektywnym sposobem na zbudowanie takiego zaufania jest przejrzyste raportowanie odpowiedzialności społecznej.
Źródło: kpmg.pl