Raport UNICEF – Likwidowanie nierówności: Siła inwestowania w najbiedniejsze dzieci

Przez
Natalia Witkowska
-
Students attend pre-primary classes at Shilchari Para Kendra in Rangamati on 3 February, 2014. Rangamati, 2 February, 2014 : The Chittagong Hill Tracts (CHT) is one of the most disadvantaged and isolated areas in Bangladesh, and yet is also an area of outstanding beauty. Located in South Eastern Bangladesh, bordering India and Myanmar, it is divided into three districts – Rangamati, Bandarban and Khagrachari – with these three districts further divided into 25 upazilas. The population is about 1.4 million, of which more than 90 per cent are rural, living in small villages called ‘paras.’ They are often scattered over a dusty, brushy, hilly land that turns into slippery mud during the monsoon seasons. In the Rangamati district, the villagers must take boats to reach the town where medical care, government agencies, banks and essential items are sold and bartered. The inaccessible terrain of the region and lack of government services has traditionally ranked the CHT at the bottom of indicators in Bangladesh. In almost all of the main economic performance indicators – access to healthcare, child and maternal mortality – CHT lags behind the rest of the country, whilst it is also prone to malnutrition and poor hygiene/sanitation. Low literacy levels have been a problem as villages can doubt the value of a formal education, with schools for most children involving a long walk and boat ride.The CHT districts have been ravaged by over 25 years of civil unrest, whilst quarrels over land ownership and autonomy have caused years of insurgencies. A Peace Accord was signed in 1997 with a key element recognising the rights of the indigenous communities to land, as well as other sovereign issues. These have yet to be fully realised, however, and remain sources of tension in the CHT. The United Nations Children’s Fund (UNICEF) has been working in the south-eastern Chittagong Hill Tracts (CHT), alongside the Government of Bangladesh, through the Integrated Communi

Zgodnie z analizami UNICEF, inwestowanie w zdrowie i przeżycie dzieci oraz w społeczności znajdujące się w najgorszej sytuacji ekonomicznej pozwala na najbardziej efektywne wykorzystanie pieniędzy i ratuje niemal dwa razy więcej istnień w przeliczeniu na każdy wydany milion dolarów w porównaniu do analogicznej inwestycji w grupach o wyższym poziomie zamożności.

 

Raport Likwidowanie nierówności: Siła inwestowania w najbiedniejsze dzieci dostarcza niezbitych dowodów, które potwierdzają słuszność opublikowanej przez UNICEF w 2010 r. hipotezy: wyższe koszty dotarcia do najuboższych dzieci z pomocą ratującą życie, zostaną zrekompensowane lepszymi rezultatami.

Wniosek jest interesujący: inwestowanie w najuboższe dzieci jest nie tylko właściwe samo w sobie, ale również właściwe w praktyce – ratuje więcej istnień na każdy dolar wydany na ten cel, mówi Dyrektor Generalny UNICEF Anthony Lake. To ważna wiadomość dla rządów państw, pracujących na rzecz wyeliminowania możliwych do uniknięcia zgonów najmłodszych, w czasach, kiedy każdy dolar ma znaczenie. Zrównoważone inwestowanie w zdrowie dzieci również przyczynia się do ochrony ich przyszłości i pomaga zerwać z trwającym od pokoleń zaklętym kręgiem ubóstwa. Zdrowe dziecko ma większe szanse na naukę w szkole i wyższe zarobki jako dorosły.

Jeżeli świat nie przyśpieszy postępów w obniżaniu poziomu umieralności wśród dzieci, do 2030 roku niemal 70 mln najmłodszych umrze przed osiągnięciem 5. roku życia.

Analizując nowe dane z 51 krajów, gdzie rejestrowanych jest około 80% zgonów noworodków i dzieci do 5. roku życia, można stwierdzić, że poprawa w dotarciu z pomocą ratującą życie do najuboższych grup społecznych pomogła obniżyć wskaźnik umieralności dzieci w tych krajach niemal 3 razy szybciej niż w innych grupach.

Co istotne, badanie wykorzystuje najnowsze dane, wskazujące, że pomoc, która dociera do dzieci z grup o najniższym statusie ekonomicznym jest 1,8 razy bardziej efektywna kosztowo, jeśli chodzi o liczbę uratowanych istnień.

W raporcie wyróżnionych jest 6 wskaźników, których spełnienie określa poziom dostępu matek, noworodków i dzieci do opieki medycznej. Są to: użycie moskitier nasączonych repelentem, wczesne rozpoczęcie karmienia piersią, opieka prenatalna, pełne szczepienie, obecność doświadczonej położnej podczas porodu i czas poszukiwania opieki dla dzieci z biegunką, gorączką czy zapaleniem płuc.

Badanie wyróżnia Afganistan, Bangladesz, Malawi i niektóre z krajów o wyższym wskaźniku umieralności dzieci poniżej 5. roku życia, gdzie działania skupione na dzieciach w najtrudniejszej sytuacji materialnej przyniosło korzystne efekty. Pomiędzy 1990 r. i 2015 r. umieralność dzieci poniżej 5. roku życia zmniejszyła się o połowę w Afganistanie i aż o 74% zarówno w Bangladeszu, jak i Malawi.

Wnioski z badań publikowane są w krytycznym momencie, kiedy rządy kontynuują pracę nad osiągnięciem do 2030 r. Celów Zrównoważonego Rozwoju, które kładą nacisk na wyeliminowanie możliwych do uniknięcia zgonów wśród noworodków i dzieci poniżej 5. roku życia.

Inwestowanie w zdrowie dzieci i ich przeżycie może również pomóc w osiągnięciu innych globalnych celów, takich jak wyeliminowanie ubóstwa.

Źródło: UNICEF

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA