Najczęstszą formą pomocy nie były darowizny finansowe. Ponad połowa inicjatorów skupiała swoje wsparcie na udostępnieniu sprzętu medycznego, a oprócz służb i szpitali w znacznej mierze pomoc trafiała do konsumentów i społeczeństwa. Czy to oznacza, że motywacji nie stanowiły kwestie wizerunkowe organizacji?
Celem tworzenia raportu była próba określenia, czy sytuacja spowodowana pandemią COVID-19 bardziej niż dotychczas skłoniła firmy, organizacje i instytucje do podjęcia tematu społecznego zaangażowania. Ponadto, czy w związku ze specyficznymi wydarzeniami zeszłego roku dokonała się pewna zmiana w myśleniu i zarządzaniu tych podmiotów. – czytamy w komunikacie.
Grupa badana składała się ze 100 organizacji, reprezentujących 7 branż. Ich wybór był subiektywny, a informacje na temat podejmowanych działań zbierano za pośrednictwem dostępnych źródeł internetowych do końca 2020 roku. Kluczem doboru stał się stopień ich rozpoznawalności poprzez odbiorców, media oraz ogólnodostępne raporty.
Główną obserwacją analizy jest zauważalna aktywizacja organizacji w stosunku do lat ubiegłych. Powyżej 75% grupy badanej podjęło się więcej niż jednego działania pomocowego.
Warty uwagi jest rozkład rodzaju pomocy, w którym forma darowizny została określona na niecałe 20% wszystkich przykładów, a niespełna 40% organizacji przekazało darowizny finansowe – co wcale nie wskazuje na pierwszeństwo tego tematu przed innymi.
Te dane potwierdzają istotną rolę zaangażowania podmiotów w podejmowane inicjatywy i pośrednio mogą zaprzeczać jedynie filantropijnym lub wizerunkowym motywacjom. Ponadto, niemal 80% podmiotów na co dzień utożsamia swoje funkcjonowanie ze społeczną odpowiedzialnością biznesu (CSR), a dodatkowo aktywności więcej niż 70% z nich miały charakter świadomej odpowiedzialności społecznej – nie po prostu pomocy społecznej motywowanej wartościami komunikacyjnymi czy marketingowymi.
Ważnym aspektem jest wzmożone zainteresowanie mediów działaniami społecznymi firm, które wpływa na dostępność informacji dla społeczeństwa. Należy zaznaczyć, że kwestie wizerunkowe również znalazły swoje miejsce w raporcie, a analizowane przykłady pokazują, że źle przyjęte założenia komunikacyjne stawały się obiektem negatywnego odbioru wśród konsumentów. Wielce optymistyczna jest wyraźna tendencja do podejmowania wspólnych działań w ramach partnerstw, na co wskazują przykłady 40% organizacji.
Przyczyną takiego podejścia była chęć zwiększenia skali pomocy. Na podstawie danych można wyróżnić dwie główne grupy jej odbiorców – kolejno służby i szpitale (80%) oraz konsumenci i społeczeństwo (65%).
Dzięki tematycznej różnorodności form wsparcia dostrzeżono też nowe potrzeby – np. opieki psychologicznej w ramach podejmowanej pracy – jak i zwrócono uwagę na istniejące, a nie zawsze jawne problemy – np. wykluczenie cyfrowe uczniów. Z nadzieją można oczekiwać, że skala zmian, nowe standardy i doświadczenia 2020 roku wpiszą się w popandemiczną rzeczywistość, tworząc jej lepszą jakość.
Więcej: https://tomeksmorgowicz.pl/
